مجله کسب و کار آرش

واژه‌ی “‌کریپتو، crypto‌”‌ در ترکیب کریپتوکارنسی (ارز رمزپایه) به فرایند رمزنگاری (کریپتوگرافی، cryptography) اشاره دارد که جهت تایید تراکنش‌ها و حفظ امنیت دارایی‌های مجازی از آن استفاده می‌شود.

بیت کوین نخستین ارز رمزپایه‌ی موفقی بود که در ۲۰۰۹ به صورت یک “‌سامانه‌ی نقدی الکترونیکی همتا به همتا‌“‌ به دنیای آنلاین (برخط) وارد شد.

ارز رمزپایه با ایجاد امکان برای آدم‌ها جهت تراکنش مستقیم، بدون واسطه، به شدت برای سامانه‌های قدیمی دردسر ساز و مختل کننده است، و پیش‌بینی می‌شود در سال‌های آینده به سرعت و با گستردگی زیادی رشد کند.

تا به امروز، هنگامی که چیزی می‌خریدید یا برای دریافت خدمات پول پرداخت می‌کردید، باید از چک، کارت اعتباری، یا سامانه‌های پرداختی نظیر پی‌پل استفاده می‌کردید؛ این ابزارها و سامانه‌ها که نقش دربان را بازی می‌کنند، جهت تسهیل در فرایند تراکنش از شما کارمزد دریافت می‌کنند.

ولی طرفین یک مبادله، با استفاده از ارز رمزپایه، بدون تحمل تاخیرات، کارمزدهای هزینه‌بر تراکنش، و پیچیدگی‌های زیاد ناشی از ورود یک شخص ثالث به معامله، در قبال کالاها یا خدمات، پول نقد مجازی را با یکدیگر تبادل می‌کنند.

فناوری زنجیره‌ی بلوکی یا بلاک چین به عنوان پشتیبان اصلی و ستون فقرات ارز رمزپایه به شمار می‌رود.